Wednesday, February 21, 2007

Van Kampi tot Anlung Cheuteal

Ik ben weer veilig terug gekeerd van een week patrouilleren op de Mekong rivier. Voor mij was het voornamelijk verkennen van het gebied waar ik straks monsters zal gaan nemen, maar collega’s San, Wat, Bunna en Sohka gaan iedere maand met de boot de rivier op, van Kratie tot aan de grens met Laos. Tijdens deze tocht staan ‘general monitoring’, tellen van de dolfijnen in de 9 verschillende pools, en enkele village- en school workshops organiseren in de provincies Kratie en Stung Treng centraal. Verder wordt er onderweg bij enkele lokale vissers gestopt om ze bewust te maken van de situatie en natuurlijk om vis te kopen voor het avondeten. Tijdens de village- en school workshops worden de deelnemers over de biologie en gedrag van de dolfijn en het doel van CMDCP (Cambodian Mekong Dolphin Conservation Programme) geinformeerd.

van links naar rechts
1) Dolfijn in Kampi pool
2) Informatie voor de plaatselijke vissers-familie
3) Enthousiaste leerlingen in school-workshop
4) Village-workshop in Kang Dei Sa


De aanwezigen worden tevens bewust gemaakt omtrent de gevolgen van het gebruik van water afkomstig uit de Mekong. Ze doen hier namelijk alles mee. Ze wassen zichzelf, hun kleding, en vee in de Mekong. Verder halen ze hier vis uit om te eten, water om mee te koken en thee/koffie van te zetten. Heerlijk – ga maar na wat ik de afgelopen 7 dagen dus allemaal heb binnengekregen. Ondanks dat is de stoelgang prima geweest of ben ik nu van binnen aant ontbinden?
Naast de workshops was de tocht over het water een grote National Geographic en Animal Planet documentaire. Je stapt er echt letterlijk in. Samen met de verscheidenheid aan fauna (ijsvogeltjes, arenden, (zilver)reigers, bijeneters, aalscholvers, kraanvogels, waterbuffels, vissen en natuurlijk de dolfijnen), is het landschap dat varieerd van bos en jungle tot mangrove adembenemend.
 

In het natte seizoen is dit de Flooded Forest

Tegen zonsondergang, zo rond 18h00, arriveerden we dan bij een dorpje om daar heerlijk te genieten van vers gevangen vis met rijst als avondeten en een 'douche' (lees emmer water over je heen scheppen) alvorens om 21h00 de nachtrust in te gaan. Het ritme in deze dorpjes is toch wat anders wanneer electriciteit ontbreekt of schaars is. Om 21h00 naar bed em om 5h30 weer op. Echt van de nachtrust heb ik helaas niet kunnen genieten. Of ik was te zwaar voor mijn hangmat en daar lag ik weer op de houten grond of kippen, muizen, honden, katten, koeien, varkens en ander vee vonden dat het nog lang geen bedtijd was. En naturlijk in het ergste geval wil een dief je slippers komen stelen, lopen er dronken mensen over de zandpaden te brallen of begint een haan om 4h30 de dag aan te kondigen terwijl je net 10 minuten in dromenland bent. Welkom in het Cambodjaanse provincie leven.
Ik moet zeggen dat ik aangenaam geintegreerd ben in deze samenleving. Vooral nu ik ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds rijst eet. Dit hadden ze nog geen enkele barran (buitenlander) zien doen. Na 5 dagen leek een boterham met spek en ei of desnoods pindakaas stiekum wel heel lekker. Deze provinciale levenstijl is even wennen maar een erg leuke ervaring en ik zal dit nog vele keren herhalen voor mijn werk. Tevens is mijn Khmer is ook weer wat verbeterd door 7 dagen met 4 Cambodjanen op te trekken. Sohka en Bunna spreken wat Engels en hebben dus wat conversaties voor me kunnen vertalen wanneer ik tijdens lange gesprekken de bomen niet meer door het bos zag. Af en toe kon ik een paar werkwoorden opvangen. Maar een gesprek begrijpen met alleen maar werkwoorden is natuurlijk gekkenwerk. Ze hebben me ook wat Khmer bijgebracht zoals;

Khnom nié pi saa Khmai buntoek buntui
(Ik spreek een beetje Khmer)
Khnom mun mien somnue aj té
(Ik heb geen vragen meer)
Bong – maon ponmaan yeung tui njambaaj?
(Broer, hoelaat gaan we eten?)
Khnom mun dung té (Dat weet ik niet)
Sraj sa aat (Mooie vrouw)
Barran (Buitenlander)
Chéa (Proost)
Skal (Bottoms up – ofwel adje)
Psaa ot – (Dolfijn)




Met deze zinnen en wat ik in Phnom Penh al geleerd heb kwam ik soms wat verder in de dorpjes aan de Mekong. Meestal werden me vragen gesteld als; hoe heet je – waar kom je vandaan – hoe oud ben je – ben je getrouwd – hoe oud is je vrouw. Na een aantal Chea – Skal met de rijstwijn rolde het Khmer er uit.
Sohka zei op de laatste dag het volgende: Koat mun chië Barran té. Ajluiw koat chië Khmai. Hij is geen buitenlander meer. Nu is hij een Khmer.

Monday, February 19, 2007

Phnom Penh, stof, strand en koffie...

Even een update uit Phnom Penh, eens kijken of het me lukt op die Blog zonder Bart…

Ik heb nog steeds geen lekkere climate control op mijn kantoor... een piepend ventilatortje moet mij, en drie andere collega's voorzien van koelte... de warmte van de dag, en de toevallig binnenvliegende uitlaatgas-walm, zorgen ervoor dat ik aan het einde van de dag volledig uitgeteld ben... Wel ben ik een poging aan het doen om koffie te zetten, met een vietnamese koffiefilter-achtig-iets, dat gaat vast helpen!!

En hoe heerlijk is het dan om in een opgeruimd huis thuis te komen en het eten al klaar te vinden! Jaja, ik geloof dat ik van onze kokkin ben gaan houden in de afgelopen twee dagen! Grootse salades, saté-tjes, frietjes, rijst, met als toetje stukjes mango of franse crepes... gewéldig! En nu hoef ik niet meer urenlang naar de markt om te onderhandelen over een wortel, of een halve ui!

Werk gaat goed, soms druk, soms niet... ben nu bezig met de program manager om de jaarlijkse survey voor te bereiden, een leuke klus, met érg gemotiveerde collega's! Vorige week hebben we een zwemfuifje gehad met iedereen van YFP, met glijbanen en al - ik moet toegeven, dat ging best wel hard naar beneden... vooral in zo'n tunnel waar je in zo'n opblaasband naar beneden zoeft, en die net iets te laag is voor mijn hoofd! Heb geprobeerd om wat collega's te leren zwemmen, niet zo heel erg goed gelukt geloof ik, ze bleven maar zinken na een meter of vijf...

Dit weekend heb ik het échte water opgezocht, samen met Evelien en Marleen en alle andere Phnom Penners naar het strand, (het is Chinees nieuwjaar - jaar van het varken; goed voor zakendoen volgens de horoscoop...) zwemmen, mangosapjes drinken... was leuk! Terugweg was beetje spannend, achterin de bus buts je al meer heen en weer, en dan zo'n chauffeur die alleen maar kan toeteren en gassen, hmmm.

Bart zit nog tot dinsdag in een bootje op de Mekong richting Laos, dolfijnen kijken en workshops geven in een aantal dorpjes langs de rivier... ongelofelijk gaaf en interessant natuurlijk; daarover volgende week meer. Dan vast ook foto's, want dat gaat mijn technologische kennis écht te boven vrees ik...

Tuesday, February 06, 2007

Een nieuw leventje


4 Februari 2007 – Sarah is voor het eerst volwaardig tante geworden van haar nichtje Leonor Elisabeth.
Roman en Danielle, hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van jullie prachtige dochter. Ook alle grootouders en familie niet te vergeten met de komst van een klein nieuw familielid.
En wij…..wij zij nu samen ome Bartje en tante Sarah.

Monday, February 05, 2007

De drukte in Phnom Penh

Vanmiddag, is zondag, zijn we de Mekong overgestoken en hebben we een stuk gefietst aan de andere kant. Het verschil tussen de ene en de andere kant van de rivier is ongelofelijk – van verharde wegen vol brommers en smog, naar rode stoffige wegen tussen het groen; vooral bananenbomen.
Onze fietsjes (en achterwerken) hadden het er wel een beetje moeilijk mee - hobbeldehobbel. Vooral Bart zijn fiets: die heeft namelijk niet een licht aluminium fietsje gekocht zoals iedereen hier, maar een Chinese plattelandsfiets. Zo’n stoere, waar in plaats van remkabels ijzeren pennen zitten. Een zware piepende fiets waar af en toe een stukje vanaf valt, wat dan niet te repareren is, want die onderdelen heeft niemand… Enfin!

Deze week zijn we ook naar het maandelijkse expat-feest geweest; in de tuin van een grote Franse villa, met zwembad, en veel cocktails… Jeetje, wat zitten hier veel buutenlanders! Lekker gedanst, ongelofelijk gezellig, maar toch ook een onbestemd gevoel aan overgehouden… cocktailtje drinken achter een hoge muur, luxe, rijk en veilig…

Bij Youth for Peace gaat alles goed. Ik heb morgen een langverwacht en gepland gesprek met een aantal mensen om te praten over de volgende stappen in het verder ontwikkelen van het PME systeem, en bijbehorende formats… Dat wordt nog een grote klus, het bij elkaar krijgen van mensen, en het vragen van tijd…gelukkig heb ik nog wel even!
De laatste paar dagen hebben we ondersteuning gekregen van Fride, een Nederlandse vrouw die via Evelien (is mijn ICCO collegaatje bij YFP) gehoord heeft over de wormen in onze computers (geen letterlijke wormen dus!) en die nog een klus zocht om te doen. Een welkome aanvulling, want die virussen zijn echt een enorm probleem – computers crashen, bestanden verdwijnen… Virussen bouwen kunnen ze wel, die Cambodjanen, de virusscanners houden dat bij lange na niet bij…

Bart is inmiddels een aantal dagen in Kratie geweest… op een bootje naar de dolfijnen! Het is even afwachten hoe het project zich ontwikkelt met wat tegenwerking van de Cambodjaanse overheid, die in het onderzoek waarschijnlijk een risico ziet voor de ontwikkeling van het toerisme… Stel je voor dat daar een link ligt tussen de hoge sterfte van dolfijnen en de toenemende stroom toeristen! Opeens gaan er onbestemde overheidsmannetjes mee op de boot, en worden er geen dode dolfijnen meer gevonden… Spannend, die politiek! Waar overigens niemand in dit land graag over lijkt te praten…